මේ විසල් නගරයේ,
හැම තැනම වෙලාගෙන,
මගේ ළය බිඳහෙළා,
නුඹෙ මතක සිනාසෙයි. .
සුරත හා වෙලීගෙන,
නුඹ ළඟින් නාවාට,
මුදු සිහින් ඇඟිලි තුඩු,
තාම සිත කොනිත්තයි. .
රිය සැරය යටින් විත්,
නුඹෙ කොමළ සිනා රැළි,
හදේ මංමුලා කොට,
යන්තමින් මට ඇසෙයි. .
මාවතේ ඉවුරු මත,
නුඹේ රුව මැවෙත්දී,
බර දරනු බැරි ලෙසින්,
දෙනෙත් අහකට හැරෙයි. .
මගේ නෙත් මත ගැටෙන,
දහසකුත් මිනිස් රූ,
අතැර එක මදහසක්,
පිණිස මා වෙහෙසවයි. .
ආත්මය මිටින් ගෙන,
ඈතකට විසි කළෙමි,
ඉතිං මා දමා යවු,
මාවතේ මිරිඟුවෙහි. .
Saturday, January 18, 2014
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment